Większości z nas Grecja przede wszystkim kojarzy się z mitologią i dziejami mitycznych bogów. Stanowią one nie tylko narodowe baśniowe opowiastki, ale przede wszystkim części ludowości i greckiego folkloru, widać jego ślady na każdym kroku. Przed przyjazdem do Grecji, warto poddać się lekturze mitów. Na zboczach Parnasu (2458 m n.p.m.) hasał ze swoją świtą bóg wina i płodności Dionizos, oddając się orgiastycznym rozkoszom. Dzisiaj w tych samych górach Grecy jeżdżą zimą na nartach, a latem turyści szukają ciszy i spokoju. Co jakiś czas pomiędzy pasmami górskimi widać imponujące wąwozy lub mniejsze i większe równiny z polami zbóż, kukurydzy, bawełny i tytoniu. Ujścia rzek, przede wszystkim na północy kraju, tworzą ważne na europejskiej mapie ptasie oazy. Długość greckiego wybrzeża wynosi 15 tys. km, z czego 4 tys. przypada na półwysep. Skaliste brzegi, dostępne tylko od strony morza, ustępują niekiedy miejsca piaszczystym i żwirowym plażom z tętniącymi życiem barwnymi kąpieliskami. W tle większości tych plaż piętrzą się wysokie góry, pokryte śniegiem od grudnia do maja. W tym kraju woda i ląd przenikają się wzajemnie – jednocześnie można być w górach i nad morzem. Jedną piątą powierzchni Grecji tworzą wyspy. Blisko sto jest zamieszkanych na stałe. Na Krecie, największej z nich, żyje pół miliona ludzi, z kolei na tych najmniejszych trudno doliczyć się setki stałych mieszkańców. Nawet ci, którzy zaplanowali urlop w lądowej Grecji, mogą odwiedzić niektóre wyspy. Na Lefkadię i Eubeę prowadzą mosty, na inne, jak choćby na Eginę, Poros czy Hydrę można dotrzeć, odbywając całodzienny rejs. Grecy są najstarszym cywilizowanym narodem Europy. Politycy, poeci i filozofowie antycznej Grecji stworzyli podstawy myśli europejskiej. Wszystkie epoki liczącej ponad 5 tys. lat historii tego kraju pozostawiły po sobie mniej lub bardziej wyraźne ślady. W wykopaliskach archeologicznych znaleziono więcej murów i kolumn pochodzących z epoki hellenistycznej i rzymskiej niż z epoki klasycznej Hellady. Spotyka się też budowle wczesnochrześcijańskie – właśnie w Grecji św. Paweł zakładał pierwsze na kontynencie europejskim —my chrześcijańskie. Bizantyjskich kościołów i klasztorów jest : wiele więcej niż budowli antycznych. Niewiele śladów pozostało jeszcze po architekturze epoki dominacji osmańskiej, gdyż po odzyskaniu wolności Grecy niszczyli domy i meczety tureckie. A jednak trudno nie zauważyć ponad pięciowiekowego wpływu Turków w innych dziedzinach. Kuchnia grecka i turecka są do siebie bardzo podobne. Typowa grecka muzyka me brzmi jak sirtdki, lecz pobrzmiewa melodyką turecką. Historyczne stroje przypominają ubrania noszone niegdyś w imperium osmańskim. Nawet do języka greckiego weszły słowa tureckie. Nie brakuje wszakże zwolenników poglądu, że wszystko, co upodabnia obie te kultury, Turcy przejęli od Greków oraz że mają one wspólne korzenie w Bizancjum. Niech każdy myśli, co chce. Grecy nie lubią mówić głośno o innej spuściźnie swojej bogatej historii: o mniejszościach etnicznych żyjących w ich kraju.
https://zgrywajmy.pl/
